Pierwsi osadnicy – rodzina Burych

 

 

Kolejna rodzina, o której chcę przekazać nieco wiadomości, to rodzina Burych.
Najstarszą osobą z tej rodziny był Franciszek Bury - syn Antoniego i Marianny Burych. Urodził się w Gągolinie Południowym, powiat Łęczyca, w 1870 roku.
Franciszek poszukał sobie żony w tej samej miejscowości, a była nią Franciszka, córka Antoniego i Marianny Wronów, urodzona w 1875 roku. Ślub brali w kościele parafialnym w Kompinie.
W Gągolinie urodziło im się dwoje pierwszych dzieci: córka Felicja w 1895 roku i syn Władysław w 1898 roku.

 

Na przełomie wieku, szukając lepszego miejsca do życia, rodzina Franciszka Burego przeprowadziła się w nasze strony. Franciszek został zatrudniony jako gajowy w lasach rządowych. Zamieszkali w gajówce na terenie osady przyleśnej Adamów.
Rok 1902 dla rodziny Franciszka początkowo był tragiczny, ponieważ w maju zmarł syn Władysław. Na pociechę, pod koniec czerwca urodził się drugi syn Jan. W Adamowie urodziło się im jeszcze troje dzieci: Marianna w 1905, Józefa w 1907 i Weronika w 1909 roku, która zmarła w 1910 roku.

 

Według ustnych przekazów w 1910 lub 1911 roku gajówka, w której mieszkała rodzina Burych w Adamowie, uległa w czasie pożaru całkowitemu zniszczeniu, jako że był to budynek drewniany. Franciszek Bury w 1911 roku zakupił od rodziny Rosińskich Szymona Tadeusza i jego żony Emilii Antoniny z Kozłowskich właścicieli włości w Nowej Wsi i Hutce dwie działki gruntu w Korwinowie o powierzchni: jedna - sześć dziesięcin i 1644 sążnie kwadratowe (około 6,3 ha) i druga - 2225 sążni kwadratowych (około 1 ha) za sumę 2214 rubli rosyjskich. Na tej większej działce Franciszek i Franciszka pobudowali duży dom drewniany, czteroizbowy z przelotową sienią, kryty papą, z gankiem od strony drogi. W późniejszym czasie Franciszek podzielił gospodarstwo na trzy części, które otrzymali synowie Jan i Józef oraz córka Eleonora.

 

Rodzina Burych

 

Franciszka Bura

 

W Korwinowie, w tym nowym miejscu zamieszkania urodziły się Franciszkowi i Franciszce kolejne dzieci: Justyna Bronisława w 1914, która żyła tylko jeden miesiąc, Jadwiga Władysława w 1915, Józef w 1918 i Eleonora w 1920 roku.

 

Przedstawię losy poszczególnych dzieci Franciszka i Franciszki Burych.

 

 

Najwcześniej, jako najstarsza, wyszła za mąż córka Felicja Bura za Bolesława Rakowskiego, syna Jana i Marianny z Jabłońskich Rakowskich, zamieszkałych w Poczesnej. Ślub odbył się kościele parafialnym w Poczesnej w 1911 roku. Panna młoda miała zaledwie szesnaście lat, a oblubieniec był o dziesięć lat starszy. Zamieszkali w Poczesnej. Mieli pięcioro dzieci: synów Zygmunta Wincentego, który zmarł po urodzeniu, Edwarda, Stanisława, Jana i córkę Mariannę.

 

Siostry Felicja, Marianna i Józefa Bure

 

Pierwszy syn Franciszka i Franciszki Burych - Władysław - przeżył tylko cztery lata i zmarł w 1902 roku w Adamowie.

 

 

Syn Jan Bury ożenił się z Józefą Mesyasz, córką Jana i Marianny ze Smolarków Mesyaszów, zamieszkałych w Hucie. Młodzi po ślubie zamieszkali w Korwinowie przy rodzicach Jana. Mieli sporą gromadkę dzieci: Władysław Piotr urodzony w 1927, Zygmunt Stanisław w 1928, Jerzy Stanisław w 1929, Irena Jadwiga w 1930, Stefan Paweł w 1932, Elżbieta Barbara w 1933, Teresa Marianna w 1934, Zofia Urszula w 1935, Leokadia Józefa w 1937, Barbara Wanda w 1938 i Tadeusz Andrzej w 1945 roku.

 

Jan prowadził gospodarstwo i zarabiał transportem konnym. Po wojnie obok starego domu, wybudował solidny dom murowany, w którym mieszkają jego potomkowie.

 

 

Córka Marianna Bura wyszła za Jacentego Markowskiego, syna Jacka i Marianny z Rogaczów Markowskich z Poczesnej. Początkowo zamieszkali w Korwinowie, gdzie w 1924 roku urodził się im pierwszy z synów Franciszek. Później przeprowadzili się do Poczesnej. W Poczesnej urodził się im syn Edward i córka Barbara. Franciszek wybudował dom w Poczesnej, a Edward w Nowej Wsi. Barbara zamieszkała w Poczesnej.

 

Barbara i Marian Jarawkowie

 

Córka Weronika nie miała szczęścia, przeżyła niecały rok i zmarła w 1910 roku.

 

 

Józefa Bura wyszła za Szczepana Brzezińskiego, lat 26, syna Marka i Agnieszki z Augustyńskich, pochodzącego z Sandomierza. Ślub odbył się w Poczesnej w 1929 roku. Małżeństwo to nie trwało długo, bowiem Szczepan zmarł w Sandomierzu w 1933 roku.

 

W 1935 roku Józefa wyszła ponownie za mąż, za mającego 34 lata Zygmunta Patorskiego, syna Romana i Antoniny z Pytlów, zamieszkałych w Młyńskich Wałach, obecnie w granicach Korwinowa. Po ślubie zamieszkali w domu rodzinnym Zygmunta. To był już nowy, duży murowany budynek przy młynie. Tam urodził się pierwszy syn Kazimierz Grzegorz w 1936 roku. W tym czasie Zygmunt na miejscu starego domu wybudował okazały murowany budynek, w którym na dole była piekarnia, a na poddaszu mieszkania. W tym domu, w 1940 roku urodził się drugi syn - Wojciech Aleksander.

 

Józefa, Zygmunt i syn Kazimierz Patorscy

 

 

Józefa Patorska z synami Kazimierzem i Wojciechem

 

Justyna Bronisława umarła w 1914 roku przeżywszy tylko jeden miesiąc.

 

 

Jadwiga Władysława wyszła za Zygmunta Musiała, syna Kazimierza i Marianny ze Smoleniów Musiałów, zamieszkałych w Poczesnej. Młodzi zamieszkali w domu Kazimierza. Mieli czworo dzieci: Wojciecha, Longina w 1942, Joannę w 1944 i Alicję urodzoną w 1948 roku.

 

Jadwiga i Zygmunt Musiałowie

 

Józef Bury ożenił się z Janiną Krzyczmonik z Kolonii Borek. Mieli troje dzieci. Pierwsza urodziła się Anna w 1945 roku, ale niestety w tym samym roku zmarła. W 1949 roku Janina urodziła dwóch chłopców, Michała i Wojciecha. Pierwsza żona Józefa, Janina zmarła w 1968 roku. Józef ożenił się ponownie z Kazimierą Wacławską. Urodziła im się jedna córka Elżbieta.

 

Wojciech i Michał Bury, rok 1959

 

 

Eleonora wyszła za Stefana Kucharskiego. Urodziło im się dwoje dzieci: córka Elżbieta i syn Andrzej. Zamieszkali w domu rodzinnym Eleonory.

 

Eleonora Kucharska, Jozefa Patorska i Stefan Kucharski

 

Eleonora i Stefan Kucharscy z córką Elżbietą

 

Dzieci Franciszka i Franciszki Burych osiedliły się tylko w Korwinowie i Poczesnej. Dopiero następne pokolenie rozeszło się po Polsce w różnych kierunkach.
W powyższym opracowaniu zaprezentowałem tylko przedstawicieli trzech pokoleń, a trzy dalsze żyją jako potomkowie wymienionych.

 

Trudno było zgromadzić powyższe informacje. Niektóre dane mogą być błędne lub niepełne.

W dalszym ciągu poszukuję wiadomości z historii Korwinowa i jego mieszkańców. Zachęcam do udziału w poszukiwaniach i uzupełnianiu już posiadanych informacji lub korygowania błędów. Proszę o kontakt e-mailowy do mnie andrzejpat(at)o2.pl lub do redakcji redakcja(at)korwinow.com.

 

 

Autor: Andrzej Patorski

Zdjęcia udostępnili: Zofia i Andrzej Patorscy

2015-03-12