Artykuły, felietony, opracowania
Ochotnicza Straż Pożarna w Korwinowie
Warto rozmawiać - spotkania w sołectwach
Społeczeństwo Obywatelskie – wyzwania XXI wieku
Dzieje Ochotniczej Straży Pożarnej w Poczesnej
Poznaj swojego Parlamentarzystę
Dzieje szkolnictwa podstawowego w Poczesnej
Górnictwo rudziane – V wieków tradycji
- Wprowadzenie
- Informacje ogólne
- Kopalnia Rud Żelaza „Osiny”
- Informacje techniczne o stanie kopalń
- Kopalnia „Tadeusz I”
- Przygotowania do Barbórki
- Wykaz stanowisk umysłowych KRŻ „Osiny”
Jubileusz Parafii Poczesna 1606 - 2006
Informacje techniczne o stanie kopalń
Krótkie informacje techniczne o stanie kopalń w 1963 roku:
Kopalnia „Rudniki” - roczne wydobycie wynosiło około 45.000 ton, była to kopalnia mało zmechanizowana. W 1963 r. częściowo wprowadzono system wydobycia ścianowy z mechaniczną odstawą urobku, zastosowano transport kolejkowy z lokomotywami akumulatorowymi. Ruda na tej kopalni zalegała w kilku cienkich płaskurach, co miało ujemny wpływ na osiągnięcie większej wydajności oraz na wysokie koszty w stosunku do innych kopalń.
Kopalnia „Żarki” - roczne wydobycie wynosiło około 80.000 ton. W roku 1962 i 1963 nastąpiło zubożenie, a nawet zanik złoża w niektórych polach przy pogorszeniu warunków geologicznych, co było powodem prowadzenia dodatkowych robót poszukiwawczych udostępniających nowe złoża rud. Warunki hydrogeologiczne też były trudne powodując wzmożone ciśnienie i wycieki wód. Ograniczeniem wydobycia była też mała przepustowość szybu.
Kopalnia „Teodor” - roczne wydobycie wynosiło około 130.000 ton. W 1964 roku kopalnia ta przeszła w stan likwidacji w wyniku wyeksploatowania złoża.
Kopalnia „Tadeusz I” - roczne wydobycie wyniosło około 80.000 ton. Kopalnia ta była w likwidacji. W 1964 r. kopalnia zakończyła swoją działalność wskutek wyczerpania złoża.
Kopalnia „Tadeusz II” - roczne wydobycie wynosiło ponad 265.000 ton. Kopalnia nowoczesna, wyposażona w zmechanizowane urządzenia odstawy rudy, skały płonnej, zmechanizowane nadszybie i podszybie. Transport dołowy o trakcji elektrycznej. Eksploatacja prowadzona była systemem ścianowym, prowadzono też próby wydobycia z zastosowaniem wrębopodsadzarki.
Kopalnia „Dębowiec” - roczne wydobycie wyniosło 180.000 ton. Kopalnia zmechanizowana podobnie jak „Tadeusz II” z tym, że nie posiadała awaryjnego wywrotu na skałę płonną. W partiach rudy po wzniosie występowały szczególnie niekorzystne warunki geologiczne - duże wycieki wody i silne ciśnienie górotworu.
Kopalnia „Szczekaczka” - roczne wydobycie wynosiło 120.000 ton. Kopalnia całkowicie zmechanizowana, transport dołowy tylko trakcją ślizgową, która jest doprowadzona do przodków wydobywczych. Eksploatacja w 80 % systemem ścianowym. Kopalnia ta została oddana do eksploatacji w lutym 1962 roku. W 1963 roku bita (wykonywana) była pochylnia „upadowa taśmowa”, zakładano wzrost wielkości wydobycia w następnych latach do 250.000 ton.
Upadowa kopalni „Szczekaczka”
Lata 60-te - nadszybie kopalni „Szczekaczka”, od lewej: Tadeusz Augustyn, Roman Kuziorowicz.
Wydziały pomocnicze:
Transport kolejowy – wąskotorowy służył do przewozu rudy z kopalń do pieców prażalnych i przewozu materiałów technicznych do produkcji górniczej kopalń. Transport normalnotorowy obsługiwał bocznicę przedsiębiorstwa tak w wysyłce rudy, jak i w dostawach materiałów ze stacji P.K.P.
Transport samochodowy - służył przede wszystkim do przewozu pracowników kopalń do i z pracy. Dodatkowe obowiązki związane były z zaopatrzeniem kopalń, wydziałów w drobnicę niezbędną do produkcji.
Warsztaty naprawcze - prowadziły kapitalne i średnie remonty maszyn i urządzeń oraz w wypadku awarii na poszczególnych wydziałach służyły wsparciem: grupą przeszkolonych fachowców.
Piece prażalne – służyły wzbogacaniu rudy poprzez jej prażenie.
W latach tych trudno byłoby znaleźć rodzinę w naszej gminie, której przynajmniej jeden z członków nie pracowałby na kopalni. Kopalnia dawała pracę, budowała szkoły (w Poczesnej), przedszkola (w Jastrzębiu, Poczesnej, Hucie Starej B), budowała obiekty sportowe (Olimpia), uczestniczyła w budowie całej infrastruktury gminy. Osiedla mieszkaniowe wybudowane w Hucie Starej B, Nowej Wsi, Dębowcu to też dzieło „Osin”.
Poczesna w 1965 r., uroczystość otwarcia nowo wybudowanej szkoły „Tysiąclatki” przez KRŻ „Osiny”. Dyrektor A. Adamski centralnie w mundurze górniczym ze „swoimi” ludźmi. Osoby rozpoznane: pierwszy od lewej Jan Jabłoński z Poczesnej, bezpośrednio po prawej od dyr. Adamskiego jego zastępca Zdzisław Woźniak, za nimi Franciszek Czerwik z Bargłów.
Ostatnie widome znaki byłej działalności górniczej, poczet sztandarowy górników oraz orkiestra górnicza.
Najczęściej czytane:
Promocja książki "Opowieści z Nawłociowej Pasieki"
Spotkanie z Qbą Bociągą
Podsumowanie projektu Nawłociowa Pasieka Dzieciom
Polecane strony:
KB Systems s.c. - projektowanie zaawansowanych aplikacji internetowych
Elunia.korwinow.com - wiersze, rymowanki, fraszki
CampingSielanka.pl - biwak, kajaki, relaks
Wykorzystujemy pliki cookies, aby nasz serwis lepiej spełniał Państwa oczekiwania. Można zablokować zapisywanie cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. Aby dowiedzieć się więcej na temat cookies kliknij tutaj.